ก่อสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1745 ประดิษฐานเทพไดโคคุซึ่งมีผู้คนนับถือมากมายในฐานะเทพเจ้าแห่งโชคลาภ ศาลเจ้านิกโกฟูตาระซังนั้นมีชื่อเสียงในเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของเทพไดโคคุจนได้ชื่อว่าเป็น “ไดโคคุนำโชค” เทพไดโคคุเทนคือหนึ่งในเจ็ดเทพเจ้าแห่งโชคลาภ เดิมเป็นเทพเจ้าในศาสนาพุทธ และได้ถูกผนวกรวมไปกับเทพโอนามุจิโนะมิโคะโตะของลัทธิชินโต โอนามุจิโนะมิโคะโตะคือเทพเจ้าแห่งเกษตรกรรม การค้าขาย และการแพทย์ ปรากฎตัวใน “โคจิกิ” บันทึกประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นโบราณที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งรวบรวมเป็นรายลักษณ์อักษรครั้งแรกในปี ค.ศ. 712 ด้วย พุทธศาสนาและชินโตในญี่ปุ่นอยู่หลอมรวมกันโดยไม่ได้แบ่งแยกจนกระทั่งถึงสมัยเมจิ (ค.ศ. 1868-1912) ศาลเจ้านิกโกฟูตาระซังจึงเป็นที่บูชาทั้งเทพโอนามุจิโนะมิโคะโตะและเทพไดโคคุ
ภายในไดโคคุเด็นมีพื้นที่สำหรับสวดภาวนาพร้อมทั้งรูปภาพสำหรับเคารพต่างๆ ของเทพไดโคคุ
รูปปั้นที่ตั้งอยู่ทางด้านขวามือของทางเข้าคือรูปปั้นของทาจิมาโมริซึ่งเป็นบุคคลในตำนานยุคยามาโตะ (ค.ศ. 250 - 719) เขาได้รับคำสั่งให้นำผลไม้วิเศษกลับมาที่ญี่ปุ่น กิ่งไม้ที่รูปปั้นถืออยู่ในมือขวานั้นเป็นกิ่งของต้นทาจิบานะซึ่งเป็นผลไม้ตระกูลส้มชนิดหนึ่ง ทาจิมาโมรินั้นได้รับความเคารพนับถือว่าเป็นเทพแห่งขนมอีกด้วย