ศาลเจ้าฟุตาระซัง

แต่เดิม ศาลเจ้าฟุตาระซังถูกสร้างขึ้นบริเวณยอดเขานันไตโดยพระธุดงค์นามว่า โชโด โชนิน (ค.ศ. 735-817) ภูเขานันไตมีชื่อเดิมว่าภูเขาฟุตาระ ซึ่งอ่านออกเสียงได้อีกอย่างว่า “นิโก” และค่อยๆ เพี้ยนมาเป็น “นิกโก” จนกลายมาเป็นชื่อเรียกบริเวณนิกโกในปัจจุบัน ศาลเจ้าฟุตาระซังครอบคลุมพื้นที่ 3,400 เฮกตาร์ในเมืองนิกโก ภายในประกอบด้วยศาลเจ้าจูกูชิซึ่งตั้งอยู่ริมทะเลสาบจูเซ็นจิ, ศาลเจ้าขนาดเล็กบนยอดเขานันไต, น้ำตกเคกอน, เส้นทางสายอิโรฮะ และเทือกเขาภายในอุทยานแห่งชาตินิกโก
สถาปัตยกรรมหลักของศาลเจ้าฟุตาระซังตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของศาลเจ้าโทโชกูและโอบล้อมด้วยต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์จำนวนมาก มีทั้งต้นไม้ที่นำโชคด้านความรัก ต้นสนคู่สามีภรรยาที่ช่วยให้ชีวิตสมรสสงบสุข และต้นสนที่ช่วยดลบันดาลให้ครอบครัวพบแต่ความสุข
บริเวณสวนเป็นที่ตั้งของสถาปัตยกรรมที่ทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์หลายหลัง นักท่องเที่ยวสามารถเข้าชมวิหารสักการะ (ไฮเด็น) และวิหารหลัก (ฮอนเด็น) ซึ่งสร้างขึ้นตั้งแต่ค.ศ. 1619 ได้อย่างใกล้ชิด นอกจากนี้ ภายในสวนยังมีบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นบ่อน้ำแห่งความเยาว์วัย รวมถึงร้านชาขนาดเล็กให้ได้เพลิดเพลินด้วย
ในปีค.ศ. 1999 ศาลเจ้าฟุตาระซัง ศาลเจ้าโทโชกู และวัดรินโนจิได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกจาก UNESCO ในฐานะส่วนหนึ่งของวัดและศาลเจ้าในนิกโก และภายในศาลเจ้าฟุตาระซังเพียงแห่งเดียวประกอบด้วยทรัพย์สินทางวัฒนธรรมแห่งชาติ 23 ชิ้น